بین بودن و نبودن تفاوت فقط یه ن هست یه ن که وقتی از دنیای این روزا دلم میگیره دوست دارم اضافه کردنش به راحتیه نوشتنش بود....از این به بعد بعضی از شعرهام و علاوه بر نوشته هام اینجا منتشر میکنم...ممنونم که به حرمت قلم امانتدارید.....
تو خاکم کن
من از باران خودم گل میشوم
تو پاکم کن
من این پایان پر پستی را فریاد خواهم کرد
تو خوابم کن
که از این جاده ی بی خواب و راز آلود رنجورم
تو شادم کن
که بندبندم،آلوده ی درد است
تو صافم کن
که کج باری شدم در خانه ی تحقیر و بی رویی
تو آنم کن
همانم کن که میدانم که میدانی
آستین بالا بزن گل گشته را تقدیر باید زد
ولی اینبار کمی آهسته تر درد آلوده کن شاید
به پایانی تلخ و بی برگشت نیندیشم.....
آب مهر 87